جلسه دفاع از پایان‌نامه: زهرا دل آذر، گروه مهندسی مخابرات

خلاصه خبر:

  • عنوان: تخصیص همزمان منابع برای فراسو و فروسو در شبکه های سلولی ناهمگون دوطرفه مبتنی بر OFDMA
  • ارائه‌کننده: زهرا دل آذر
  • استاد راهنما: دکنر حمید سعیدی
  • استاد ناظر خارجی: دکتر امیرمسعود ربیعی (دانشگاه: تهران)
  • استاد ناظر داخلی: دکتر پائیز عزمی
  • استاد مشاور:
  • مکان: دانشکده مهندسی برق و کامپیوتر، اتاق 710
  • تاریخ: 1395/02/12
  • ساعت: 14-15:30

چکیده
شبکه‌های سلولی ناهمگون امروز به عنوان راهکاری برای افزایش ظرفیت شبکه‌های مخابراتی مورد استفاده قرار گرفته‌اند. از طرفی مخابره دوطرفه، با ایجاد امکان ارسال و دریافت به صورت هم‌زمان روی یک باند فرکانسی برای یک دستگاه، به عنوان راهکار دیگری برای بهبود چشم‌‌‌‌‌‌گیر ظرفیت شبکه مورد توجه قرار گرفته است. استفاده از ارتباط دوطرفه می‌‌‌‌‌‌تواند در حالت ایده‌آل ظرفیت شبکه را تا دو برابر افزایش دهد، اما با توجه به ایده‌آل نبودن روش‌های حذف تداخل خودی و وجود سناریوهای تداخلی مختلف موجود بین کاربران و ایستگاه‌‌‌‌‌‌های پایه، بهره به دست آمده از این روش در بستر یک شبکه ناهمگون در مقیاس بزرگ نامعلوم بوده و تخصیص منابع برای آن در یک شبکه چندلایه و چندکاربره امری پیچیده می‌باشد. در این پایان‌نامه ما یک شبکه دولایه شامل یک ایستگاه پایه ماکرو و چند ایستگاه فمتو دوطرفه با دسترسی بسته، را در نظر گرفته‌ایم. با توجه به دوطرفه بودن یا نبودن کاربران، دو سناریوی ارسالی را برای شبکه در نظر می‌گیریم. پس از بررسی و محاسبه تداخل‌‌‌‌‌‌های موجود و محاسبه SINR برای هر دو سناریو در چنین شبکه‌ای، به تخصیص زیرحامل در فروسو و فراسو به صورت هم‌زمان و هم‌‌‌‌‌‌چنین توان ایستگاه‌های پایه و کاربران با هدف بیشینه‌سازی مجموع نرخ کاربران در فروسو و فراسو می‌پردازیم. مسئله بهینه‌سازی به دست آمده مسئله‌ای غیرمحدب بوده که با روش زیربهینه جایگزینی آن را به دو زیرمسئله تخصیص توان و زیرحامل جدا کرده و هریک را جداگانه و به صورت متناوب حل می‌‌‌‌‌‌کنیم. نتایج به دست آمده از شبیه‌سازی نشان می‌دهد، استفاده از ارتباط دوطرفه در فمتوسل‌‌‌‌‌‌ها مقرون به صرفه است، اما برای کاربران ماکروسل به دلایلی از جمله توان ارسالی بالای ماکروسل که منجر به عدم امکان حذف مطلوب تداخل خودی با روش‌های موجود می‌گردد، این روش عملکرد ضعیفی به ویژه در فراسو خواهد داشت. مقایسه نتایج به دست آمده از سناریوهای مختلف هم-چنین نشان می‌دهد که استفاده از ارتباط دوطرفه بدون استفاده از تکنیکی برای مدیریت تداخل‌‌‌‌‌‌های موجود، نه تنها ظرفیت شبکه را بالا نمی‌‌‌‌‌‌برد، بلکه حالت‌‌‌‌‌‌های دوطرفه مجموع نرخ کمتری نسبت به حالتی که کاربران و ایستگاه‌‌‌‌‌‌های یک‌‌‌‌‌‌طرفه باشند، خواهند داشت. از طرفی، در مقایسه بین حالت‌‌‌‌‌‌های دوطرفه، مشاهده می‌‌‌‌‌‌کنیم که نرخ شبکه در حالتی که کاربران یک‌‌‌‌‌‌طرفه باشند به دلیل تخصیص جداگانه‌ زیرکانال‌های فروسو و فراسو، بیشتر از حالتی است که کاربران شبکه دوطرفه هستند.
کلمات کلیدی


7 اردیبهشت 1395 / تعداد نمایش : 4306